Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զըմփ•զըմփ•ան 

  1. Արարատյան, Մուշ, Վան՝ Հորդառատ, գոչգոչացող, աղմկալից, զմբզմբացող։ ◆ Մարմանդ գետեն վախեցի, զըմփզմփան գետեն մի վախեցի։ {Առած}} ◆ Մնաք բարով, զմփզմփան գետեր և սառնորակ աղբուրներ։ ԳՄՀ ◆ Խախանտգետխավարկը բեր, զմփզմփան գետ, փունջ-փունջ մանուշակ։ Ահ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։