զնանա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զնա•նա
- Ղարաբաղ, Գանձակ՝ խախուտ, հեշտությամբ վնասվող ◆ Տուն եմ շինել զընանա, Ղարղու պիրեք տիմանա։ Ահ
- ոչ տոկուն, նազուկ ◆ Ձեր աղջիկը զնանա ա, մեզ ձեռք չի տալ։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։