զոհասեղան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zɔhɑsɛˈʁɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ զո•հա•սե•ղան
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- հեթանոսական տաճարների մեջ առանձին տեղ՝ սեղան՝ զոհ մատուցելու համար, զոհաբեմ, զոհարան
- (փխբ․) որեևէ մի մեծ գործ՝ նպատակ, որի համար զոհաբերություններ են կատարվում՝ զոհվում են ◆ Հայրենիքի՝ ազատության՝ արվեստի զոհասեղան։
- (փխբ․) սպանելու՝ գլխատելու տեղ
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։