զորագունդ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zɔɾɑˈɡund]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ զո•րա•գունդ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- զորագումարտակից բաղկացած զորական միավորում, գունդ ◆ Մի քանի զորագնդեր պետք է ձմեռեին Դորպատում։ (Ակսել Բակունց), ◆ Վասակը նշան արեց, որ մեկնեն փողերը փչեցին, և զորագնդերը շարժվեցին։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- մեկ ամբողջություն կազմող զորք ◆ Ամրոցականները զարմանալով տեսան, որ մի քանի հարյուր հոգուց բաղկացած այդ զորագունդը ոչ պետ ունի, ոչ գլխավոր։ (Մուրացան)
Հոմանիշներ խմբագրել
- գունդ, ռազմագունդ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։