զորաժողով
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zɔɾɑʒɔˈʁɔv]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ զօրաժողով
վանկեր՝ զո•րա•ժո•ղով
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- զորք ժողովելը, հետևակ կամ հեծյալ ուժեր կազմակերպելը (հնց․)
- զորակոչ, զորահավաք
- զորք (հզվդ․) (հնց․)
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս զորահավաք
Արտահայտություններ խմբագրել
- զորաժողով լինել - զորք ժողովել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։