Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զո•րա•վիգ

Ստուգաբանություն

հովանավոր, թև ու թիկունք ◆ կազմելով վերջապահը իր գլխավորությամբ Վարդանը զորավիգ նշանակեց Համազասպին և Արշավիրին։ Դերենիկ Դեմիրճյան
հենարան ◆ առողջ մտքի ուժը զորավիգ է ամենքին։ Արմ
գործակից, օգնական, պաշտպան ◆ Անիկը միայն Կարոյի կինը չի, լինելու այլ նրա ընկերն ու զորավիգը կյանքի մեջ (Հրաչյա Քոչար)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ помощь (ru) ‎(pomoščʹ), поддержка (ru) ‎(podderžka), опора (ru) ‎(opora) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։