Հայերեն

վանկեր՝ զու•գա•գուլ•պա 

Բառակազմություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) զույգ գուլպա, իրար միացած երկու գուլպա (կոլգոտկա) ◆ Նա ստիպված է բացատրելու, թե ինչու է հրաժարվում զուգագուլպաների խմբաքանակից։ Հայոց Աշխարհ (օրաթերթ)

Աղբյուրներ

խմբագրել