զուգադրական կապակցություն

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [zuɡɑdɾɑkɑn kɑpɑkt͡sʰutʰˈjun]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (լեզվբ․) նախադասության տարբեր մասերում գտնվող, իմաստով, տրամաբանորեն և գործառությամբ միասնություն միասնություն կազմող բառեր, որ կապակցում են նաղադասության տարբեր անդամներ կամ բաղադրիչնե՛ր կատարելով համադասական կամ ստորադասական շաղկապի դեր։


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հ․ Լ․ Զաքարյան, Կետադրական բառարան․ Ուսումնական տեղեկատու, Երևան, «Զանգակ», 2013 — 240 էջ։