Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ զուգաւորութիւն

վանկեր՝ զու•գա•վո•րութ•յուն

Ստուգաբանություն

զուգավորելը, զուգավորվելը ◆ Եվ հոգիների հրաշալի զուգավորությամբ զգում են թե մտածողություններով, զգացումներով և իղձերով ։ (Նար-Դոս) ◆ Սրտահույլ զուգավորություն մ՝ էր պապուն խորշոմած դեմքն ու աղեբեկ մազերը թոռան վարդագույն մանկական երեսին ու խարտյաշ խոպոպյաց քով։ (Գրիգոր Զոհրապ)
ամուսնական միություն
սեռական հարաբերություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։