Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զուռ•նա•չու•թյուն 

  1. Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Գանձակ՝ զուռնաչու գործը, զուռնաչի լինելը ◆ Զուռնաչությունը շատ մասլահաթ ա։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։