զպռտիչ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զը•պըռ•տիչ
- Ղարաբաղ, Կարին՝ գործ է ածվում հեգնանքով երբ մի առարկայի անունը չեն ուզում տալ, կամ երբ տվյալ պահին անունը չեն հիշում այսինչ բանը ◆ −Այ տղա, տղա էտ զպռտիչը տուր ինձ։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։