Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զ(ը)•ռալ

Ստուգաբանություն խմբագրել

խանչել, զռոց հանել (էշի մասին) ◆ Հետն էլ մյուս կողմից էշն է սկսում զռալ: Հովհաննես Թումանյան
(փխբ․) զռոցի նման ձայն հանել ◆ Լայնաբերան շեփորը մերթ զռում, մերթ տնքում էր։ (Նար-Դոս) ◆ Թմբուկն ու շեփորը այսպես զռում են: Շեքսպիր
(փխբ․) (արհմրհ․) անհամ՝ երկարորեն լաց լինել
խաղի մեջ խարդախություն անել
կոպիտ՝ անվայելուչ ձևով աչքի ընկնել՝ երևալ ◆ Դեմքի ներկը այնքան թանձր է, որ զռում է։
(փխբ․) (խսկց․) խիստ անճաշակ երևալ, անձևությունն ու անճաշակությունը աչքի զարնել

զռալը գալ - զռալու ցանկություն առաջանալ ◆ Էն տեսակ կանաչ կա էնտեղ, որ տեսնելուց զռալս գալիս է: Սերո Խանզադյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ bray գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ реветь, орать (ru) ‎(revetʹ, oratʹ), испускать громкие, неприятные звуки (ru) ‎(ispuskatʹ gromkije, neprijatnyje zvuki) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։