զռիպ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զըը•ռիպ
- Մուշ՝ քիչ հողով ծածկված, երեսանց։ ◆ Գետինը զռիպ է: (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։