Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զ(ը)•ռ(ը)ն•թի 

  1. Վան՝ անպետք բաներ ◆ Տունը լցրե զռնթիով, ոտ թալելու տեղ չի թողել։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։