զսպանակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zspɑˈnɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ զս•պա•նակ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- ճկուն՝ առաձգական պողպատյա թիթեղիկ՝ ժապավեն կամ լար, պարուրաձև ոլորած, որ ճնշման ազդեցության տակ կծկվում՝ փոքրանում Է, բայց ճնշումը վերանալիս վերստին բացվում՝ ձգվում Է և նախկին չափն ու դիրքն ընդունում ◆ (Մազերը) սանտրեն փախչելով կը դառնային, կ'իյնային վար զսպանակի գալարումներով։ (Գրիգոր Զոհրապ)
- զսպող հանգամանք՝ պայման՝ միջոց
- (փխբ․) շարժիչ՝ ընթացք տվող՝ առաջ մղող ուժ ◆ Լևոնն է այդ առօրյայի կենտրոնական զսպանակը: (Նաիրի Զարյան)
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
- զսպանակները թուլանալ
- չկարողանալ իիրեն զսպել
- ճնշումը՝ խստությունները վերանալ
- զսպանակները թուլացնել
- ճնշումը՝ խստությունները մեղմացնել
- հսկողությունը թուլացնել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | զսպանակ(ը) | զսպանակներ(ը) |
| Սեռ. | զսպանակի | զսպանակների |
| Տր. | զսպանակի(ն) | զսպանակների(ն) |
| Հայց. | զսպանակ(ը) | զսպանակներ(ը) |
| Բաց. | զսպանակից | զսպանակներից |
| Գործ. | զսպանակով | զսպանակներով |
| Ներգ. | զսպանակում | զսպանակներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։