զվարթաբանություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zvɑɾtʰɑbɑnutʰˈjun]
վանկեր՝ զ(ը)•վարթ•ա•բան•ութ•յուն
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․) զվարթ՝ ուրախալի՝ ծիծաղելով՝ հումորով խոսելը ◆ «Թումանյանի վերջին զվարթաբանությունը»: «Հայաստանի Հանրապետություն»
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։
- Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Դ, Երևան, «Ասողիկ», 2018 — 172 էջ։