զվարթաձայն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zvɑɾtʰɑˈd͡zɑjn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ զուարթաձայն
վանկեր՝ զ(ը)•վար•թա•ձայն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- զվարթ ձայնով
Հոմանիշներ խմբագրել
- բերկրաձայն, ուրախաձայն, հրճվաձայն, զվարճաձայն◆ Երբ զվարթաձայն մեր երգը լռեց, մռայլ թամադան բեղերն ոլորեց։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ինչքան քաղաքներ պիտի հառնեն տափարակների վրա և զվարթաձայն հնչեն կառուցողների նոր երգերը։ (Ակսել Բակունց)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։