զվարճատոն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zvɑɾt͡ʃɑˈtɔn]
վանկեր՝ զ(ը)•վար•ճա•տոն
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․) ուրախանալու, զվարճանալու տոն ◆ Հազար-հազար տարի հայը արև է պաշտել, իր բոլոր զվարճատոներն ու տոնախմբությունները կատարել արևի լույսի տակ, երդվել արևի անունով։ Հայկ Խաչատրյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։