Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զ(ը)վ•ռ(ը)ց•նել 

  1. Մուշ՝ ման ածել ◆ էդ խոսքի վրեն թագավոր նեղացավ, կանչեց զուր մշկներ, ուր աղջիկ տվեց էնդոբց ձեռ, ասաց․-Տարեք, յոթ էրկեր զվռցուցեք, հարցուցեք, հարցուցեք, մեկ գոթի մարդում տվեք, հալա տեսնիմ իմ աղջիկ ուր մարդուն ի՛մալ կը կառավարա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
  2. դարձնել, պտտեցնել ◆ (Դավիթ) բռնեց զընջիլ ու քաշեց․մաճկալ կայնավ վրենէ ինն փաթ զըվըրցուց զգոըթան։ ◆ Հոտաղն ասեց Դվիթին․- ըդի քո հունար չէ։ Սասնա ծռեր

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։