Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զ(ը)•տա•բոց 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. զուտ բոց ունեցող, որից միայն բոց է ելնում առանց ծխի ◆ Լույս էր… որ պիտի հանգներ անծուխ - զտաբոց, անշեջ կրակի։ Պարույր Սևակ

Հոմանիշներ խմբագրել

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել