Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ զրախօսել

վանկեր՝ զ(ը)•րա•խո•սել 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բայ

  1. ավելորդ ու անտեղի բաներ խոսել ◆ Վաղուց հետե մովպետան մովպետը զրախոսում էր մեր կրօնի և գիտության մասին։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Զարուհին էլ էր սիրում սրախուսել, զրախոսել։ (Անահիտ Սահինյան)
  2. զրպարտել

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. զրաբանել, շաղակրատել, շատախոսել, դատարկախոսել, դատարկաբանել, երկարաբանել, նանրաբանել, նանրախոսել, վայրախոսել, վայրաբանել, ունայնախոսել, ունայնաբանել, ընդվայրախոսել, ընդվայրաբանել, ավելորդաբանել, զրաբարբառել, ջրխռնել (հզվդ․), աստղահաչ տալ, լուսնահաչ տալ, գլխին հեքիաթ կարդալ, գլխին մասալ կարդալ, բաց դուռ (դռները) բախել, բաց դուռ (դռները) ծեծել, գլխին լոլո կարդալ, դատարկ-դատարկ դուրս տալ, ավել-պակաս դուրս տալ (խոսել), գլխում քամի անցնել, դուրս թափվել, դուրս տալ, ջուր ծեծել, ջուրը սանդը դնել, ծեծլ, չրթի-վրթի անել (գվռ․)
  2. տե՛ս զրպարտել
  3. տե՛ս բարբաջել

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել