Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զ(ը)ր•կանք

Ստուգաբանություն

զրկելը, զրկվելը ◆ Տեսնում ես շուրջդ կարիք ու զրկանք և ստրկության ճնշող շղթաներ։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
պակասություն, նեղություն ◆ Միայն հոգին էր, որ չէր ճնշվում նրա մեջ մարմնո կրած զրկանքների: (Մուրացան)
(հնց․) անպատվություն, վիրավորանք ◆ Սեպուհը… չէր կարող տանել բարեկամից իրան հասած անխիղճ զրկանքը: (Մուրացան)
(փխբ․) տանջանք, տառապանք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ лешиния (ru) ‎(lešinija), крайняя (ru) ‎(krajnjaja), нужда (ru) ‎(nužda) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։