զփրտուն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զ(ը)•փ(ը)ր•տուն
- Կարին, Համշեն՝ աղմուկ, աղմուկաղաղակ ◆ Զփրտունըմ հընկավ քաղաքին մեջը։ (Խաթաբալա) ◆ Տուսը զըմըռտու մը գա։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։