Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ էանիւթ

վանկեր՝ է•ա•նյութ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. որևէ բանի էությունը կազմող՝ որևէ բանի հիմք հանդիսացող նյութ ◆ Զոհրապի պոեզիայի էանյութը մարդ էակի տառապալի կյանքն է։ (Մամուլ)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. հիմնանյութ, էատարր

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել