էգեստան

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ է•գես•տան 

1. Պոլիս, Պարտիզակ, Խարբերդ, Վան՝ էկեստար
2. Վան՝ էգիստան
3. Խարբերդ, Բալու՝ այգեստան, այգիներով հարուստ տեղ։ ◆ Վանա այգեստանք, որ տեղական բարբառով կըսվին Էգեստար, բնության և բնակչաց ձեռքով վայելչագեղ զարգացած երանավետ վայրեր են։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Հակոբ աղան մի սիրուն, որբևայրի կնոջ հետ անցնում էր էգեստարով: Գուրգեն Մահարի ◆ -Ես կվախնամ, մենակ չեմ երթա։ -Աղջիկ ճիշտ կասի, մենակ էգեստաններաց մեջ, կուշկուռումներաց տակ, կուզե՞ս ես երթամ։ Գուրգեն Մահարի ◆ Ասքարներ էկան հմենին պռնեցին, իսկեցին առջևնին, տարան էկեստար, որ ինչքան ծառ կա՝ կտրեն կըշլի շինության համար։ ԱՏՍ

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։