Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ էգի

Պոլիս, Սեբաստիա՝ ◆ էգին կարկուտը զարկեց (Թլկատինցի) ։ ◆ էգի ունիմ քե նամակ պտում բռներ նեցուկ ի տակ (Գարեգին Սրվանձտյան) ։ ◆ մոր տարիք իգի ըռհան քաղի Գուրգեն Մահարի ։ ◆ ասեցին, — շատ լավ , որ նրանք կերթան ինքի դուել հետները կերտաս (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ։

հավող կեր էգին մը հարցրեց Պլ․ Պրտ գտածտ վայելիր առանց դես- դեն ընկնելու։
էգին բանալ, Խրբ․ Բլ․ այգու որթատունկեր արմատների շուրջ փորել։
էգին էլոց, կռվին արջեր , Մշ․ Ալշ․ կռվում են ՝ վիճում են իրենց չվերաբերվող բանի համար։
էգին թոթովել, Խրբ․ Բլ․ նույնն է * ինքին վեր թողել
էգին կտրել,Խրբ․ Բլ․1․ որթատունկերը ետել։ 2․ Կլկ․ Մրշ․ Այգեկութ լինել ։
ինքին վեր թողնել , Ար․ գարնան սկզբին որթատունկը հողի տակից հանել ։
հայրը տղուն եգի մը տվեր է, տղան հորը կուզ մը ղավող չէ տվեր․,
մարթ մարթու էգի կու տա, մարթ մարթու մե ճութ ղավող չէ տա, Թբ․,
մեկը մեկին էգի մը է օժտեր ,մեկը մեկին կուզ մը հաղող չէ տվեր , Տրպ․ Հմշ․,
մեկը մեկի էգի մը տվավ, մեկել նրան ճութ մը հաղող չտվավ, Մշ․ Բլխ․ ասվում է ապերախտ, երաղտամոռ մարդկանց մասին։

Աղբյուրներ

Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։