Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ է•դը•հան 

  1. աման, որ ձեռքի տակ ունենում են կաթ, աուր, շիլա և այլն եռացնելիս՝ եփելիս որպիսի կաթը, ապուրը շիլան եռալիս չթափվի վրայից, այդ ամանով վերցնում են և մի փոքր սառչելուց հետոետ են լցնում

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։