Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ էզ•կի 

  1. Նոր Նախիջևան՝ երգի եղանակ։ ◆ Տիրացուն էզկիով կերքե։ (Խաթաբալա)
  2. Երգելու ձայն։ ◆ Շատ տաղ կիտեմ, ամա էզկի չունիմ, լըսող չիկա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։