էզկի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ էզ•կի
- Նոր Նախիջևան՝ երգի եղանակ։ ◆ Տիրացուն էզկիով կերքե։ (Խաթաբալա)
- Երգելու ձայն։ ◆ Շատ տաղ կիտեմ, ամա էզկի չունիմ, լըսող չիկա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։