էթնոկառույց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɛtʰnɔkɑˈrujt͡sʰ]
վանկեր՝ էթ•նո•կա•ռույց
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․) ժողովրդի ազգային խառնվածքի, նկարագրի, կերտվածքի ընդհանրությունը ◆ Ճապոնիան պահպանեց խաղի կանոնները, սակայն երկրի էթնոկառույցը չենթարկվեց ամերիկանացման։ Երկիր (թերթ) ◆ Հայ էթնոհամակարգը ընդհանրություններ ունի Կովկասում, Իրանում, Միջին Արևելքում և Արաբական աշխարհում գոյատևող էթնոկառույցների հետ։ Երկիր (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։