էլեգանտություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɛlɛɡɑntutʰˈjun]
վանկեր՝ է•լե•գան•տութ•յուն
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․) էլեգանտ՝ նուրբ, նրբաճաշակ, նրբագեղ, նրբակիրթ լիւնելը ◆ 1959 թ. «Գալերի Լաֆայեթը»՝ GL անց է կացնում նորաձևության իր առաջին փառատոնը և այդպիսով դառնում է էլեգանտության պատճառ։ -ԱՅԺՄ
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։