Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɛlɛɡɑntutʰˈjun]

վանկեր՝ է•լե•գան•տութ•յուն 

Բառակազմություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) էլեգանտ՝ նուրբ, նրբաճաշակ, նրբագեղ, նրբակիրթ լիւնելը ◆ 1959 թ. «Գալերի Լաֆայեթը»՝ GL անց է կացնում նորաձևության իր առաջին փառատոնը և այդպիսով դառնում է էլեգանտության պատճառ։ -ԱՅԺՄ

Աղբյուրներ

խմբագրել