Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ էլեկտրոնիկա

վանկեր՝ է•լեկ•տրո•նի•կա

Ստուգաբանություն

< электроника < հուն.

ֆիզիկայի մի բաժինը, որ ուսումնասիրում է էլեկտրոնային գործընթացները դատարկության, գազերի, կարծր մարմինների մեջ, ինչպես և տեխնիկայի այն ճյուղը, որ զբաղվում է էլեկտրոնային սարքերի ստեղծումով, արտադրությամբ ու կիրառությամբ ◆ Անհրաժեշտ է կազմակերպել ռադիոֆիզիկայի և էլեկտրոնիկայի ինստիտուտ։ (Մամուլ) ◆ Կիսահաղորդիչները մեծ կիրառություն են գտնում էլեկտրոնիկայի բնագավառում։ (Մամուլ)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։