Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ էլ•մով  էլմով

էլմով 1

խմբագրել
  1. Արարատյան, Սասուն, Ուրմիա՝ մեղմ անաղմուկ ◆ Առավոտյան բարակ, արագ քամի էր, որ էլմով շվացնում չէր, հենց իմանաս, թե նրա (Սոսի) ձենն ըլնի սաբվել, որ ինքն էլ նրա նման կլկլացնի։ (Պերճ Պռոշյան)
  2. կամաց, դանդաղ, հանգիստ ◆ -Ընչի ես քշըմ, ծանրած եմ, քուռակներիս կքցեմ, էլմով քշա,- աաց ձին։ Ել
  3. կամաց-կամաց, սուսուփուս ◆ Էլոմով էլմով գնամ, ոտիս շփլութն չիմացվի։ (Պերճ Պռոշյան)
  4. զգուշությամբ ◆ Առավ Սոսի ձեռից մանիշակը, դըրեց բաղդատի ախլի տուտը, էլմով փաթաթեց, որ տրորվի ոչ։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

էլմով 2

խմբագրել
  1. Համշեն, Նոր Ջուղա՝ մի կերպ, մի ձևով ◆ Էլմով մը անու հասկընցու ասելիքդ։ (Ձեռագիր)
  2. Նոր Ջուղա՝ խոհեմությամբ, բանականությամբ, խելքով ◆ Էդ հաստ գերանը էլմով պիտի բարձրացնել և ոչ թե ուժով։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։