էծ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɛt͡s]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ էծ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- այծ (գվռ․) ◆ Էս պառավն իր էծն կթում է, կաթը վեր է դնում։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Էծի մեռնելն որ գալիս է, չորանի հացն է ուտում։ Անահիտ Սեկոյան
- ◆ Սպանված էծ չկա։ (Մկրտիչ Խերանյան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս այծ
Արտահայտություններ
խմբագրել- էծեր կամ իծաններ ունենալ - գիժ դամար ունենալ, երբեմն-երբեմն համառել, կամակորություն անել, քմահաճ բնավորություն ունենալ
- էծերը բռնել - կամակորություն անել, իր ասածի լինել
- էծերը գալ - լավ տրամադրության մեջ լինել, մեղմանալ, զիջող սդառնալէծերը գնալ - վատ տրամադրության մեջ լինել, խռովկան դառնալ
- էծի լոբի - թունավոր բույս, որ գործ է ածվում բժշկության մեջ (գվռ․)
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։