Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ էկ•զարխ

Ստուգաբանություն

<экзарх <հուն. exarchos

(պատմ․) միջին դարերում բյուզանդական կայսեր փոխանորդը ◆ Լադոն էն խիզախ դաշույնը մխեց Դեկան էկզարխի սիրտը բռնակալ։ (Հակոբ Հակոբյան)
բարձրաստիճան հոգևորական, որ կառավարում է մի քանի թեմ (եկեղ․)

Բաղադրյալ բառեր
էկզարխություն

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։