Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ էկ•զո•տի•կա 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

<экзотика <հուն. exōtikos օտար, օտարերկրյա

Գոյական

  1. (խսկց․) այն ամենը, ինչ որ արտասովոր՝ արտակարգ՝ տարօրինակ է ◆ Հեքիաթի մեջ զգում ես հեքիաթի ֆանտաստիկ միջավայրը, հրապուրիչ էկզոտիկան։ (Մամուլ) ◆ Դեզդեմոնան տեսնելով առաջին անգամ Մավրին, իր հարազատ ու անխարդախ արտաքինով, արբել է այդ Էկզոտիկայով։ (Վահրամ Փափազյան)

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել