Հայերեն

վանկեր՝ էկ•լեկ•տի•կա 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

<эклетика <հուն.

Գոյական

  1. (փիլ.) ընտրաքաղություն՝ տարբեր, երբեմն հակադիր, բնութագրումների միացումը մեկ ամբողջությամբ, տարբեր սկզբունքների համադրումը մեկ տեսության մեջ, որը հաճախ աղճատում է հետազոտվող առարկայի պատկերը՝ պահպանելով տրամաբանական հիմնավորվածության երևությականությունը

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։