Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ էհէ

վանկեր՝ է•հե 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Մակբայ

  1. զարմանքի ու հեգնանքի բացականչություն ◆ Էհե՜… բացականչեց ծերունի Մեհրաբը։ Հովհաննես Թումանյան ,
  2. անսպասելի մի բան իմանալաու՝ հասկանալու և այլնի բացականչություն ◆ Էհե՜ այդ էր պակաս։

Հոմանիշներ խմբագրել

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել