Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ էհէ

վանկեր՝ է•հե 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Մակբայ

  1. զարմանքի ու հեգնանքի բացականչություն ◆ Էհե՜… բացականչեց ծերունի Մեհրաբը։ Հովհաննես Թումանյան ,
  2. անսպասելի մի բան իմանալաու՝ հասկանալու և այլնի բացականչություն ◆ Էհե՜ այդ էր պակաս։

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել