էհրամ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ էհ•րամ
- Կարին՝ էյհրամ
- Ախալցխա՝ բրդե շատ բարակ թելից գործած քառանկյունի գլխաշոր։ ◆ Էհրամը մի քիչ ետ ծալած ձգում էր գլխին...սա բրդի սաստիկ բարակ թելից գործած մի քառանկյունի կտոր է։ Ահ ◆ Պառավ իրիկուն զուքվավ, էհրամը գլխին քցեց...գնաց թաքավորի աղջկա օթխի դուռը կեցավ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Եփօր գողերուն բերեն կը կախելու՝ թաքավորը կնիկ մարթու ղըլըղ մըտած, էյհրամը գլխուն առած՝ այվանը կայներ է եյրի։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։