Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ է•մա•նա•ցի•ա

Ստուգաբանություն

<эмахация <ուշ. լատ. emanatio արտահոսել, բխել

բխում, ճառագայթում, արտահոսում
(փիլ) (հնց․) հին հունակա և միջնադարյան փիլիսոփայության տերմին, որ նշանակել է կեցության ատորին, անցողիկ ձևերի բխումը բարձրագույնից՝ անփոփոխ, անսպառ նախահիմքից
(քիմ․) Em, ռադիոակտիվ ռադոն տարրի նախկին անվանումը

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։