էմպիրիզմ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɛmpiˈɾizm]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ էմ•պի•րիզմ
Ստուգաբանություն
խմբագրել<эмпиризм <հուն. empeiria
Գոյական
- (փիլ.) փիլիսոփայական ուղղություն, որը փորձը (էմպիրիան) համարում է իմացության միակ աղբյուրը և ժխտում է գիտական ընդհանրացումների ու վերացարկումների նշանակությունը
- (փխբ․) միայն փաստերի նկարագրում կամ շարադրում առանց գիտական ընդհանրացումների։
Հոմանիշներ
խմբագրել- փորձապաշտություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։