Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɛmpiɾiɔkɾitiˈt͡sʰizm]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ էմ•պի•րիոկ•րի•տի•ցիզմ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

< эмпириокритицизм < հուն․ empeiria + kritikē

Գոյական

  1. ռեակցիոն սուբեկտիվ իդեալիստական հոսանքը փիլիսոփայության և տեսական ֆիզիկայի մեջ, մախիզմ ◆ Գլխավորը այն թշնամին, որի դեմ հանդես եկավ Վ․ Ի․ Լենինը, էմպիրիոկրիտիցիզմն էր, այսինքն «քննադական փորձի» փիլիսոփայություն։ (Մամուլ)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. փորձադատություն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։