Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ էյ•վան

Ստուգաբանություն խմբագրել

գավիթ (ժղ․)
սրահ ◆ Ձեթի ամանը դրեց նարդիվանի վրա և նրան առաջնորդեց ծաղկավոր էյվանի հայաթ։ (Ակսել Բակունց)
վերնատուն
գետնահարկ, պատշգամբ, այվան ◆ Ինքը կանգնել էր էյվանում, բարեկամները դիլիջանսի վրայից վերցնում էին նրա իրերը։ (Ակսել Բակունց) ◆ Շոգի սիրահար դդումներ ցնփոր… թառեն էյվանի փայտե ճաղերին։ Պարույր Սևակ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։