էնթահար
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ էն•թա•հար
- Թբիլիսի՝ էնթավուր
- Արարատյան, Թբիլիսի, Կարին՝ այնպիսի ◆ Նրանց մեջը խճճած հեսաբնիր կա-բարութենի ու չարութենի կռիվ...էս կռիվը վիրչանում է էնթահար վիճակով, վուր դիփ մետի բաց է անում։ (Գարեգին Սևունց)
- մի քիչ էնթավուր է, խելքը պակաս է, տարօրինակություններ ունի։ ◆ Էրեվում է մե քիչ էնթավուր է, կոսե։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։