էնթի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ էն•թի
էնթի1
- Թբիլիսի՝ անցյալ, անցած ◆ Էնթի շաբթին, վուր մուշտարու աճկով տնդղեցի, այսի՝ գթա , ինչ ուզում էի։ (Գարեգին Սևունց)
Արտահայտություններ խմբագրել
էնթի2
- Թբիլիսի, Կարին՝ այն կողմի, մյուս ◆ Ծովի էնթի յիրգիրը ճամփա գնալու համար դաստուր ին տվի։ (Գարեգին Սևունց) ◆ —Տեր հայր, սատանեքը վու րդի ին ապրում։ —Ջհանդամի էնթի պուճախումը,— վրա էր բերում ողորմած հոգի տերտերը։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ խմբագրել
- Էնթի աշխարհ ,աշխարք, Հանդերձյալ կյանք։ ◆ Էնթի աշխարհում, ահիղ դատաստանի օրը ձիր վուրթկերանց մագիար ջուղաբը դուք իք տալու։ (Խաթաբալա)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։