էնթի

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ էն•թի 

      էնթի1

1. Թբիլիսի՝ անցյալ, անցած ◆ Էնթի շաբթին, վուր մուշտարու աճկով տնդղեցի, այսի՝ գթա , ինչ ուզում էի։ (Գարեգին Սևունց)

Արտահայտություններ

      էնթի2

1. Թբիլիսի, Կարին՝ այն կողմի, մյուս ◆ Ծովի էնթի յիրգիրը ճամփա գնալու համար դաստուր ին տվի։ (Գարեգին Սևունց) ◆ —Տեր հայր, սատանեքը վու րդի ին ապրում։ —Ջհանդամի էնթի պուճախումը,— վրա էր բերում ողորմած հոգի տերտերը։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ

1. Էնթի աշխարհ ,աշխարք, Հանդերձյալ կյանք։ ◆ Էնթի աշխարհում, ահիղ դատաստանի օրը ձիր վուրթկերանց մագիար ջուղաբը դուք իք տալու։ (Խաթաբալա)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։