Հայերեն դարձվածք

  1. (խսկց․) անգրագետ, անհասկացող, ոչ մի բանի պիտանի չեղող (մարդ) ◆ Սպաները նրանց կոչում էին «իշի գլուխ», «ապուշի մեկը» և նման անարգական մակդիրներով։ ◆ -Ինչեր է դուրս տալիս այդ էշի գլուխ: Այդ հիմա՞րը հոգ պիտիտանե մեր մասին։ ◆ -Տո՛, իշի գլո՛ւխ, անասո՛ւն, ինչպե՞ս համարձակվեցար։ Լևոն Շանթ
  2. ((արևմտհ․) (բրբ․) իշի գլուխ, էշգլոխ) տխմար

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։