Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ Էշ•տ(ը)վ•ընք 

  1. Համշեն՝ երդում ◆ Էշտըվոնքը բարաբ պոն ա, սիդը մաքուր ըլի։ (Ձեռագիր) ◆ Թեզթեզ էշտում անող Շատ խըթ շիտակ բան կասի։ ՀԺբ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։