էպիգրաֆիկա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɛpiɡɾɑfiˈkɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ է•պիգ•րա•ֆի•կա
Ստուգաբանություն
խմբագրել<эпиграфика <հուն.
Գոյական
- (հնց․) վիմագրություն
- հարթ տպագրության եղանակ, որի ժամանակ տպագրությունը կատարվում է՝ հարթ քարի մակերեսին պատկերած նկարը արտատպելով
- այդ եղանակով տպագրված գործ (պատկեր, գծագրություն և այլն)
- վիմագիր՝ վիմագրիչ արհեստը
- վիմագրական արձանագրություն
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։