Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ է•պի•թել

Ստուգաբանություն

< эпителий < էպի...+ հուն. thēlē պտկիկ

(կենդբ․) վերնահյուսվածք, մարդու և կենդանիների հյուսվածքների տեսակ, որը հիմնականում կատարում է պաշտպանական, արտազատիչ, ներծծող ֆունկցիա (կզմխս․)
(բսբ․) բարակ պատերով արտազատող էպիթելիալ հյուսվածք, պարենքիմի շերտ, որի ներսի կողմից ծածկում է ասեղնատերևավորների, եթերայուղատուների և նեխուրազգիների ընտանիքի ներկայացուցիչների խեժանցքերը

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Հարությունյան Լ․ Վ․, Թանգամյան Տ․Վ, Զավարյան Է․ Լ․ և ուրիշներ, Բուսաբանական տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, ««Հայբուսակ»», 2002 — 272 էջ։