Հայերեն

Ստուգաբանություն խմբագրել

հուն. epiphora, epi- հետո և phoros- կրող

Հատուկ անուն

  1. (գրկն․) տե՛ս վերջույթ


Աղբյուրներ խմբագրել

  • Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։