էստումը
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ɛsˈtumə]
վանկեր՝ էս•տու•մը
- Թբիլիսի՝ այս միջոցին ◆ Էստումը նա էկավ։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
- էստումենը դենը` դեսը - սրանից հետո ◆ Էստումեն դենը մինք ննգիր ինք։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Իմ կայինքը էստումեն դեսը պիտի պիտի շատանա։ (Գարեգին Սևունց)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։